Rindu?
R tu Rasa dia di hati
I tu Ingat dia tiap masa
N tu Nampak dia di mana-mana
D tu Degup jantung tak tentu tanpanya
U tu Untuk dia lah hidup ini
Okey.
Jom kita analisa akronim kat atas tu.
Rindu. Jadi semua orang faham la kan rindu tu maksudnya apa.
Kalau rindu tu, kita mesti teringatkan dia, terfikirkan dia. Tengah masak, teringat dia. Tengah makan, nampak muka dia. Tengah belajar, dengar suara dia. Eh? Macam mana tu... Tak tentu lah hidup kan?
Jom fikir. Berbaloi kah kita jadi begitu sebab seorang manusia yang 'dah ketuk pintu hati kita' ? Berbaloikah?
Siapa tahu kan, mungkin sebenarnya jodoh dia bukan lah dengan kita. Jadi masa, tenaga, fikiran kita selama ni untuk dia tu? Macam mana?
So kat sini, bagi aku, aku akan ganti kan perasaan rindu daripada untuk 'dia' yg manusia kepada 'Dia' sang Pencipta. Dari 'nya' kepada 'Nya'.
Berbeza kan situasi tu?
Mungkin kita patut letakkan 'dia' di sudut fikiran kita yang palingggggg hujung. Sebab kita taknak fikir pasal dia ja. Tapi, Letakkan 'Dia' sang Pencipta dalam apa jua kita buat.
Baru la berbaloi kan perasaan RINDU tu?
R - Rasa Dia Sang Pencipta sentiasa dihati
I - Ingat Dia sepanjang masa
N - Nampak keagungan Dia di mana-mana
D - Degup jantung ini tak bermakna tanpa-Nya
U - Untuk Dia lah hidup ini.
اِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي ِﷲِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
"Innasolati, wanusuki, wamahyaya, wamamati, lillahi rabbil 'alamin..."
- sesungguhnya solatku, ibadahku, hidup dan matiku hanya kerana Allah SWT Tuhan seluruh alam.
Jadi, kenapa nak rindu kepada makhluk-Nya sedangkan Dia lah segala-galanya buat kita?
Rindu kepada Allah.. :')
Wednesday, November 26, 2014
Jangan Jadi Baik Sangat Sangat
Baik sangat pun tak boleh.
Jahat sangat lagi la tak boleh.
Mungkin tu masalah kita.
Kalau baik, nanti ada la yang ambil kesempatan. Muka nampak baik? Itu jangan cakap la kan.
Kalau hati baik? Boleh, tapi kena sertakan dengan pendirian dan pemikiran yang tegas dan rasional. Ecewah, macam karangan lah pulak.
Kenapa pulak nak cakap hati baik kena ada semua elemen tu?
Memang kena ada.
Ada satu hari tu, aku pegi hospital X ni, ade orang nampak kesian sangat, dengan tongkat untuk jalan lagi, gayanya macam tak berduit. Orang tu pulak cakap, "Dik, mintak dua ringgit dik. Pakcik takde duit nak balik rumah dik."
Aku pun pikir, ala takpa kot bg. Kan elok derma kat orang.
Dalam aku amik masa nak pikir tu, pakcik tu entah tiba-tiba laju ja jalan pergi dr aku.
Aku pun pelik la kat situ.
Pastu ada seorang Pakcik lain mai, dia cakap, "Dik, kalau orang datang mintak derma ke, duit ke, jangan bagi dik. Sehari dia dapat beratus-ratus dari orang ramai kat hospital ni."
Aku pun macam percaya tak percaya la. Pastu aku pun biarkan je.
Beberapa bulan lepas tu, aku kena pegi jumpa doktor lagi. Masa tengah berjalan nak ke farmasi, ada la seorang Uncle ni lambai-lambai panggil aku dari jauh.
Ingatkan dia nak minta tolong aku ke apa ke. Rupa-rupanya mintak duit!
Uncle tu cakap, "Dik, tolong dik, bagi seringgit dik, saya tada duit mau balik, dik."
Aku masa ni dah ada pengalaman sikit nak handle orang macam ni. So aku pun tanya banyak kat dia.
"Family uncle mana? Anak? Isteri?... Tadi uncle mai sini naik apa? Kenapa sorang-sorang kat sini?"
Uncle tu dengan muka sedih cakap, "Tadi mari sama ambulen dik, anak bini tada."
Aku pun percaya la yang uncle ni memang nampak kasihan sangat. So aku bukak beg, amik 2 ringgit, walau hakikatnya uncle tu mintak seringgit.
Pastu tiba2 uncle tu buat drama pulak, dia tiba-tiba menangis!
Aku pun malas layan terus pegi.
Entah kenapa aku rasa nak lalu situ lagi sekali lepas abis amik ubat.
Dan ternyata, bam!
Andaian aku betul.
Uncle tu minta duit kat ramai orang lagi. :(
So, aku telah ditipu disitu. Kebaikan ku diambil kesempatan oleh orang.
Bayangkan kalau seorang bagi seringgit, kat seratus orang dia minatk? Kan dah rm100 dia dapat...
Jadi moral cerita nya ni... Nak jadi baik tu boleh, jangan baik sangat dan naif sampai orang tipu anda dan ambil kesempatan atas kebaikan anda.
Orang yang jahat sangat pun tak boleh jugak . So, be cautious and avoid naïve. Maksudnya jadi rasional dan jangan jadi naif. Okeh? Peace :)
Jahat sangat lagi la tak boleh.
Mungkin tu masalah kita.
Kalau baik, nanti ada la yang ambil kesempatan. Muka nampak baik? Itu jangan cakap la kan.
Kalau hati baik? Boleh, tapi kena sertakan dengan pendirian dan pemikiran yang tegas dan rasional. Ecewah, macam karangan lah pulak.
Kenapa pulak nak cakap hati baik kena ada semua elemen tu?
Memang kena ada.
Ada satu hari tu, aku pegi hospital X ni, ade orang nampak kesian sangat, dengan tongkat untuk jalan lagi, gayanya macam tak berduit. Orang tu pulak cakap, "Dik, mintak dua ringgit dik. Pakcik takde duit nak balik rumah dik."
Aku pun pikir, ala takpa kot bg. Kan elok derma kat orang.
Dalam aku amik masa nak pikir tu, pakcik tu entah tiba-tiba laju ja jalan pergi dr aku.
Aku pun pelik la kat situ.
Pastu ada seorang Pakcik lain mai, dia cakap, "Dik, kalau orang datang mintak derma ke, duit ke, jangan bagi dik. Sehari dia dapat beratus-ratus dari orang ramai kat hospital ni."
Aku pun macam percaya tak percaya la. Pastu aku pun biarkan je.
Beberapa bulan lepas tu, aku kena pegi jumpa doktor lagi. Masa tengah berjalan nak ke farmasi, ada la seorang Uncle ni lambai-lambai panggil aku dari jauh.
Ingatkan dia nak minta tolong aku ke apa ke. Rupa-rupanya mintak duit!
Uncle tu cakap, "Dik, tolong dik, bagi seringgit dik, saya tada duit mau balik, dik."
Aku masa ni dah ada pengalaman sikit nak handle orang macam ni. So aku pun tanya banyak kat dia.
"Family uncle mana? Anak? Isteri?... Tadi uncle mai sini naik apa? Kenapa sorang-sorang kat sini?"
Uncle tu dengan muka sedih cakap, "Tadi mari sama ambulen dik, anak bini tada."
Aku pun percaya la yang uncle ni memang nampak kasihan sangat. So aku bukak beg, amik 2 ringgit, walau hakikatnya uncle tu mintak seringgit.
Pastu tiba2 uncle tu buat drama pulak, dia tiba-tiba menangis!
Aku pun malas layan terus pegi.
Entah kenapa aku rasa nak lalu situ lagi sekali lepas abis amik ubat.
Dan ternyata, bam!
Andaian aku betul.
Uncle tu minta duit kat ramai orang lagi. :(
So, aku telah ditipu disitu. Kebaikan ku diambil kesempatan oleh orang.
Bayangkan kalau seorang bagi seringgit, kat seratus orang dia minatk? Kan dah rm100 dia dapat...
Jadi moral cerita nya ni... Nak jadi baik tu boleh, jangan baik sangat dan naif sampai orang tipu anda dan ambil kesempatan atas kebaikan anda.
Orang yang jahat sangat pun tak boleh jugak . So, be cautious and avoid naïve. Maksudnya jadi rasional dan jangan jadi naif. Okeh? Peace :)
Monday, November 17, 2014
Eh? Lawyer?
Sambil tunggu lampu merah bertukar hijau kat simpang depan Caltex Kamunting tu, aku pun tanya la mak. Saja sambil isi masa terluang. Haha.
Aku tanya, "Mak, kalau menantu mak tu lawyer, bulih dak?"
Andaian aku, mak akan cakap macam ni, "Haih, mengarut hang ni. Nanti stress, berdebat kat umah pasal undang-undang. Kan payah."
Rupa-rupanya, jawapan mak aku lain. Unexpected la orang putih kata.
Mak aku kata, "Awat? Hang dah ada ka? Bagus la sama-sama lawyer."
Hahahaha.
Aku duk tunggu lampu merah tu, boleh duk buat dialog spontan kat situ.
Elok la, lepas tu aku pun bawa la moto sampai umah.
Entah kenapa. Masa maghrib, mak aku suruh aku ambilkan wudhuk utk ayah. Aku pun macam lengah-lengah. Pastu, masa tu mak aku ambil kesempatan tanya pasal 'lawyer' yang tak wujud dlm hidup aku. Hahaha.
Mak tanya, "Lawyer tu orang mana?"
Aku terkesima kat situ.
Lepas tu aku gelak la punya tak ingat dunia.
Aku kata, "Ya Allah mak... Mana ada lawyer, merapu ja psal lawyer siang tadi tu."
Pastu aku sambung, "...tapi mak, bakal lawyer mmg la ramai kat Pahang tu. Kuikuikui"
Mak aku kata, "Ha elok, cari orang dekat-dekat, toksah jauh-jauh."
***
Haha.. Jadi cerita nya, mungkin mak rsa anak mak yang bongsu ni dh ckup besar utk ada "seseorang". Eh. Haha.
In shaa Allah, nanti kalau ada, mak la orang pertama yang lela bagitau sapa "seseorang" tu.
Dah takda lagi. So, tunggu je la. Haha..
Sekian. 😂
Aku tanya, "Mak, kalau menantu mak tu lawyer, bulih dak?"
Andaian aku, mak akan cakap macam ni, "Haih, mengarut hang ni. Nanti stress, berdebat kat umah pasal undang-undang. Kan payah."
Rupa-rupanya, jawapan mak aku lain. Unexpected la orang putih kata.
Mak aku kata, "Awat? Hang dah ada ka? Bagus la sama-sama lawyer."
Hahahaha.
Aku duk tunggu lampu merah tu, boleh duk buat dialog spontan kat situ.
Elok la, lepas tu aku pun bawa la moto sampai umah.
Entah kenapa. Masa maghrib, mak aku suruh aku ambilkan wudhuk utk ayah. Aku pun macam lengah-lengah. Pastu, masa tu mak aku ambil kesempatan tanya pasal 'lawyer' yang tak wujud dlm hidup aku. Hahaha.
Mak tanya, "Lawyer tu orang mana?"
Aku terkesima kat situ.
Lepas tu aku gelak la punya tak ingat dunia.
Aku kata, "Ya Allah mak... Mana ada lawyer, merapu ja psal lawyer siang tadi tu."
Pastu aku sambung, "...tapi mak, bakal lawyer mmg la ramai kat Pahang tu. Kuikuikui"
Mak aku kata, "Ha elok, cari orang dekat-dekat, toksah jauh-jauh."
***
Haha.. Jadi cerita nya, mungkin mak rsa anak mak yang bongsu ni dh ckup besar utk ada "seseorang". Eh. Haha.
In shaa Allah, nanti kalau ada, mak la orang pertama yang lela bagitau sapa "seseorang" tu.
Dah takda lagi. So, tunggu je la. Haha..
Sekian. 😂
Subscribe to:
Posts (Atom)